Toen haar zoon een jaar of 8 was zei hij; “met kunst maak je je gevoelens eigenlijk na “,

daar kan José Fijnaut zich helemaal in vinden.

Al zolang zij zich kan herinneren wilde ze  beelden maken en schilderen. Zij wist niet of het haar zou lukken en hoe ver ze er mee zou kunnen komen. In 1983 ging ze naar de ABK in Maastricht. Zij kreeg een klassieke opleiding met goede anatomie lessen en leerde er vooral kijken. Haar vakdocenten waren Appie Drielsma en haar vriendin/collega Maria Stams. Maria en zij delen de passie van portret boetseren.  In 1988 deed ze eindexamen als jongste van de ABK, slaagde cum laude en werd genomineerd voor de Hustinx prijs.

Nu exposeert ze, geeft ze les, krijgt opdrachten en werkt ze nog altijd met Maria Stams, nu onder de naam Koppig Limburg,  aan portretten van al dan niet bekende Limburgers. Ieder voor zich een portret of gezamenlijk en ze durven het sinds kort ook aan om “ quatre main “ aan een portret te werken.

Haar autonome werk bestaat uit een enorme diversiteit van technieken en materialen naast het boetseren van de portretten, schildert ze, werkt ze met klei, staal, kunststof, glas, pluche. Eigenlijk met alles wat ze kan gebruiken om te verbeelden. Het zijn vaak herinneringen. Het levert verschillend en kleurrijk werk op. Een klankbord van haar leven.